آندومتریوز چیست

آندومتریوز بیماری خوش خیمی است که در آن بافت اندومتر در خارج از رحم وجود دارد.
شیوع کلی اندومتریوز در زنان 3 الی 10 درصد می باشد که در خانم ها با درد های لگنی، درد قاعدگی و ناباروی از حداکثر میزان شیوع برخوردار می باشد. حداکثر شیوع سنی آن 25 تا 35 سالگی می باشد.
این بیماری مستعد پیشروی و وعود با طیف وسیعی از علائم و نشانه های بالینی همراه می باشد.
این علائم بالینی عبارت اند از: درد هنگام قاعدگی، دردهای مزمن لگنی، درد هنگام مقاربت، خونریزی غيرطبيعي و کاهش باروری یا ناباروری می باشد.
با ارزیابی دقیق آن، زنانی که دچار اندومتریوز هستند را شناسایی کرد. سنجش غلظت سرمی 125 CA، سونوگرافی ترانس واژینال و MRI و لاپاراسکوپی از روش های تششخیصی می باشند.
درمان آندومتریوز به روش های طبی و جراحی می باشد.
درمان اندومتریوز به ظاهرات بالینی آن بستگی دارد. این ظاهرات به دو گروه اصصلی تقسیم می شوند که درد لگن و ناباروری می باشد.
درمان های طبی تایید شده برای زنان با شکایت درد ناشی از اندومتریوز عبارت اند از کنتراسپتیوهای استروژن، پروژستین ها، آگونیست های GnRh و دانازول و ¬مهار کننده های آروماتاز

علائم بالینی اندومتریوز کدام است؟

در بسیاری از موارد بی علامت است. در افرادی که علامتدار هستند،شامل این موارد است:

• درد لگن
• مهمترین علامت اندومتریوز است.میتواند قبل و یا در هنگام عادت ماهیانه باشد.شدت درد اغلب بدنبال قاعدگی کم میشود.
• نزدیکی دردناک
• احساس گرفتگی یا کرامپ شکمی در زمان رابطه ی زناشویی
• نازایی
• درد در هنگام معاینه ی لگن
• علایم اندومتریوز در طی بارداری موقتا ازبین میرود، ولی با قطع پریودها در بائسگی علائم بطور دائم ازبین میرود.

اندومتریوز و ناباروری

اندومتریوز ارتباط شدیدی با ناباروری دارد. 20 الی 30 درصد زنان ناباروری دچار اندومتریوز می باشند.
در واقع همه بیماران مبتلا به اندومتریوز در خطر کاهش باروری می باشند اختلال در آناتومی لوله های رحمی واختلال عملکرد لوله های تخمدان ها اندومتر رحم وهمچنین کاهش ذخایر تخمدان به علت ماهیت خود بیماری آندومتریوز و جراحی کیست های شکلاتی (آندومتریوز) تخمدان وآسیب كاهش عملكرد تخمداني در زنان جوان مبتلا به بیماری جزئی و خفیف درمان گزینه مناسب ومعقولي می باشد
باید درمان زوج های نابارور بر اساس شرایط فردی باشد. در زنان جوان مبتلا به بیماری جزئی و خفیف درمان انتظاری گزینه مناسبی می باشد ولی در زنانی که درانتهاي سن توليدمثل هستند شانس باروری کاهش می یابد و باید تحت IUI تحریک تخمک گذاری یا IVF قرار بگیرند .
در بیماران مبتلا به بیماری لوله ای شدید ویا حضور فاکتور مردانه یا سایر فاکتور های همزمان باید هر چه سریع تر IVF انجام شود